Salve - CD

<strong>Klasik ve modern, müzik ve ötesi; Appassionante</strong><br /> <strong>Appassionante </strong>üyeleri klasik şan eğitimi almış olsalar da, onları gördüğünüzde bir opera salonundan önce gece hayatına ait olduklarını düşünebilirsiniz.<br /> Stefania, Mara ve Giorgia. üçü de genç, doğal ve göz kamaştırıcı. Tıpkı klasik ve pop gibi iki farklı dünyayı uyumla bir araya getiren müzikleri gibi. Müziklerini özetlerken "<em>Opera ve klasik müziğin tepeden tırnağa modernleşmiş hali"</em> diyen Mara'nın dudaklarının etrafından güzel bir gülücük yayılıyor. Ardından devam ediyor. "Bunu gerçekten bu şekilde anlamalı ve yorumlamalısınız".<br /> <strong>Appasionante</strong> ismi, belli bir noktada 'titreşim ve sükunet' anlamına gelebilecek kadar esnek ve bu şekilde, üçlünün orijiniyle de ayrılmaz bir bağlantı kuruyor. "<em>Akdenizli mizacımız müziğimiz süresince kendisini gösteriyor</em>" diyen Giorgia; coşku, melankoli ve hepsinin ötesindeki tutkuyu seslerindeki karşılıklı oyunda bulduklarına ve kulakları olduğu kadar gözleri de baştan çıkardıklarına işaret ediyor. <em>"Sahnede dik yakalı kazak ve geleneksel giyinmemiz gerektiğini kim söylemiş? Biz bunu seviyoruz. Erotizm ve müzik çok tutkulu iki iletişim şekli ve ikisi bir arada çok güçlü bir lisan oluşturuyor</em>" sözleriyle Stefania, tüm dünyayaya göz kırpıyor.<br /> Stefania, Mara ve Giorgia müzik ve görüntülerine dair bu hassasiyetlerini sergilemekten huzursuz değiller. Hatta tam tersi. Modern, yaşam dolu ve seksi <strong>Appassionante</strong> kadınları, klasik sound'u resmi hükümler gibi görünmekten kurtarıp ümit veren hitlere dönüştürme yolunda...'Eğer'leri, ve'leri ve 'ama'ları yok onların...<br /> Durum böyle olunca ikinci albüm <strong><em>'Salve'</em></strong> ile bugüne dek ulaştığından da geniş bir kitleye temas edebiliyor <strong>Appassionante</strong> ve bu kayıtta çek Ulusal Senfoni Orkestrası eşlik ediyor topluluğa.<br /> <strong><em>'Salve'</em></strong>, pop ve klasik unsurların zarif ve aldatıcı birlikteliğiyle zenginleşen bir albüm. Yaylı çalgılar dans ritimleriyle elele ilerlerken albüm için özel olarak yazılmış orijinal parçalar ise İtalyan film müzikleri ve müzik tarihinin zafer kazanmış dünyaca ünlü parçalarıyla karşılaşıyor. Bu birliktelikten de yepyeni bir müzikal çehre doğuyor.<br /> örneğin <strong><em>'Sweet Dreams'</em></strong>deki İspanyol gitarının sıcak Latin kanının yanında senfoni orkestrasının seslendirdiği akustik düzenlemeler bir arada zorlanmaksızın yürüyor. Söz konusu klasik, flamenko ve dans karışımının ruhu üstüne Mara ise şunları söylüyor: "<em>Sweet Dreams veya The Show Must Go On bize haddinden fazla meydan okuyan parçalar. Freddie Mercury gibi sanat ikonlarıaı bizler ancak büyük hayranlık besleyerek ve utangaçlıkla yaklaşabiliyoruz"...</em><br /> Albümü farklı kılan; tek potada erimesi zor parçaları ve farklı müzik türlerini temsil eden enstrümantasyon anlayışı değil sadece. İtalyanca, İngilizce ve İspanyolca'nın ortalama bir İtalyan diyalektinden çok daha renkli biçimlerde telaffuzu da <strong><em>'Salve'</em></strong>ye büyük avantaj sağlıyor.<br /> çeşitliliğine rağmen geleneksel ve deneysel olanı dengede tutmayı başaran <strong><em>'Salve'</em></strong>, üstelik en sessiz anlarında bile çok güçlü bir müzik vaat ediyor. özetle söylemek gerekirse; Stefania, Mara ve Giorgia oyuncaklı ve bir o kadar duygulu sesleri sayesinde klasiği modernle kusursuzca birleştiriyor.<br />